Ik ben... tevreden

In mijn vorige verhaal schreef ik over de vraag wie ben ik…en kwam uit bij: IK BEN… 

In de afgelopen sesshin was ik regen… de grote boom aan het einde van het pad…de wind…het stofzuigen…eten… de kwast, de muur en de verf… En nu? Nu ik aan het schrijven ben, ben ik de zinnen… en als ik opkijk de duif (die mij vanaf een tak niet verder dan anderhalve meter van me vandaan, zit gade te slaan…)  En hij is mij… of is het een zij… En, ja hoor, daar ben ik weer met mijn gedachten. Ook niet erg al ken ik deze heel goed. 

Stijve nek

In de sesshin ontmoette ik een dame die in deze sesshin graag haar boeddha natuur wilde realiseren… Wat toevallig dacht ik nog want dat wil ik ook en heel toevallig is dit ook nog het sesshin thema! Me niet realiserend dat daar alle sesshins over gaan…

Na afloop vroeg ik haar of het was gelukt en ze gaf aan dat het nog niet was gelukt maar dat ze er wel een stukje dichterbij was gekomen. Ze vertelde al heel lang en intensief Zen te beoefenen en dat er volgens de Roshi iets tussen zat; tussen haar en verlichting… 

‘Dus er is nog hoop’, zei ik…mijzelf op haar projecterend… ‘Te graag willen; zou dat er tussen kunnen zitten?’ Al vaker had ik gehoord dat wanneer men opgaf er juist in die ontspanning de verlichting zich aandiende…  Ik had haar gedurende de sesshin een paar keer gade geslagen en had haar soms met een ontevreden blik gezien…of met grote kringen onder haar ogen…De laatste dag droeg ze ook een sjaal want zo bleek: ze had een stijve nek gekregen… Opnieuw projecteerde ik mijzelf op haar…mijn eigen ontevredenheid.

Oorzaak is gevolg

Maar toch ik denk dat het erg veel uitmaakt. Ontevreden zijn met wat er zich aandient: het willen wegmaken van die situatie omdat het onaangenaam voelt. Tegelijkertijd is dat ook de reden dat ik verlichting zoek: oorzaak is gevolg… en het tegendeel is ook waar. Of zij ontevreden is weet ik niet maar dat ik dat ben, weet ik wel. Accepteren en ontvangen van de goede dingen is niet zo moeilijk of tenminste minder moeilijk dan het ontvangen en accepteren van dingen die onaangenaam voelen, zoals: pijn, straf, ziekte, verlies, afwijzing etc. Daarvoor dient het temmen van de os: het voortdurende terug keren naar de ademhaling: naar het NU… Ook al lijkt het vaak zo tegenstrijdig…volledig loslaten en acceptatie en tegelijk ook hard werken om die os te temmen…Zou volledig loslaten en acceptatie dan juist niet zijn: mijzelf toestaan om eens flink boos te worden of eens lekker heel hard en zielig te huilen? Meegaan in de emoties die horen bij de situatie die het oproept: het accepteren van mijn egobehoeften. Lekker dramatisch… theater dus…en stemmingmakerij… Het uitleven van emotie vraagt om reactie…op theater volgt nog meer theater…en voor je het weet zit ik in een John Lanting klucht met voortdurende open klappende en dichtslaande deuren. 

Ik hoef niet gelukkig te zijn

Daar zit nu volgens mij ook de crux…In het begin is het vooral hard werken om volledig in het NU proberen te zijn. Het accepteren van wat is en mijn ideeën erover loslaten Is het temmen van de os. De pijn dient zich aan…voelt onaangenaam en daarmee klaar. De pijn is daarmee niet weg maar krijgt ook geen grotere rol dan nodig is. Accepteren van wat is. Dat hoeft dus ook niet te betekenen dat ik dan gelukkig moet zijn. Als je voortdurend het onaangename gevoel van pijn zou ervaren omdat je bijvoorbeeld ziek bent dan is dat wat er is, niets meer of minder: ermee kunnen zijn. Je hoeft niet gelukkig te kunnen zijn met een onaangenaam gevoel als pijn maar je kunt het wel accepteren waardoor je kan zijn met wat er is. Het leven is zwart en wit en dus voortdurend gelukkig kunnen zijn is m.i. een utopie. Nirvana hoeft wat mij betreft dus geen hemel te zijn waarin ik voortdurend kan kiezen voor geluk maar meer een situatie waarbij alles een plek heeft en het er allemaal mag zijn. Alleen dan zal verlichting niet nodig zijn…

Wellicht moet ik niet verlicht willen worden of mijn boeddha natuur willen realiseren maar er gewoon in geloven dat het niet meer nodig is…

Ik ben…nu ik erbij stil sta…:

heel tevreden :-)